W zasięgu terytorialnym obejmującym 104 tys. ha lasy zgrupowane są głównie na Roztoczu i w Puszczy Solskiej, podczas gdy obszar położony na terenie Wyżyny Lubelskiej w pobliżu Zamościa, to tereny o intensywnym rolnictwie i niskiej lesistości. W centralnej części zasięgu otoczonej przez lasy znajduje się Roztoczański Park Narodowy.

Urozmaicona budowa geologiczna Roztocza, której skutkiem jest różnorodność gleb oraz stosunków wodnych doprowadziła do wytworzenia się pełnej palety typów siedliskowych lasów nizinnych i wyżynnych występujących na naszym terenie. Roztocze jest nie tylko ważnym działem wodnym, jest też naturalną granicą zasięgów gatunków drzew, takich jak buk, jodła i świerk, a tutejsze lasy zawierają w swoim składzie wszystkie krajowe gatunki lasotwórcze.

Lasy będące obecnie w zarządzie Nadleśnictwa Zwierzyniec w dużej części należały do lasów Ordynacji Zamojskiej.

Do roku 1944 większość przemysłu Ordynacji oparta była właśnie na gospodarce leśnej. Działały tu zakłady meblarskie, smolarnie, lasy dostarczały budulca. Była to jednak racjonalna, jak na miarę ówczesnej wiedzy gospodarka, która nie dopuszczała do dewastacji lasów tak częstej w innych regionach.

Tutejsze knieje dotrwały do naszych czasów w stanie wysokiej naturalności i należą do najbogatszych pod względem flory i fauny obszarów w kraju.

Z inicjatywy leśników i przyrodników dla ochrony całości najlepiej zachowanych ekosystemów leśnych w 1974 roku utworzono Roztoczański Park Narodowy z pięcioma dużymi rezerwatami ścisłymi.